İÇİMİZDEKİ PRENSESLERE

Selamss canım okuyucum,

Kısa bir aradan sonra bugün içimizde gizlenen, hepimizin kendinden bir parça bulduğu prenses ruhlarını ortaya çıkarmaya geldiim.

Çoğumuz küçüklüğünde bir kere bile olsa prenses olma hayali kurmuştur. (Bazılarımızın 27 yaşında olmasına rağmen hala kurduğu söylenebilir) Ama aslında hepimiz zaten kendi hayatlarımızın prensesi ya da daha doğrusu kahramanı değil miyiz?

Mesela hayatımızda yaşadığımız zorluklarla her mücadele edişimizle, asla pes etmeyişimizle, tüm olumsuzluklara rağmen içimizdeki yaşam enerjisini kaybetmeyişimizle,  geleceğe ve güzel günlere olan inancımızla Cinderella değil miyiz?

Bilmediklerimize, henüz göremediklerimize, yaşayamadıklarımıza olan merakımızla, yeni maceralara cesurca her atıldığımızda, yeni bir şehre taşındığımızda ya da yeni bir işe başladığımızda Ariel??

Yeni dünyaları tanıma fırsatını sayfalara bakarak yakaladığımızda, kitapların kokusunu içimize çektiğimizde hissettiğimiz huzurla veya insanların içindeki güzellikleri görüşümüzle, içlerinde gizlenen iyiliğe olan inancımızla Bella??

Savaşçı ruhumuzla, sevdiklerimiz için yaptığımız fedakarlıklarla, cinsiyet eşitliğini, kadınların istediği her şeyi yapabileceğini savunuşumuzla, yapılan haksızlara karşı cesur duruşumuzla Mulan değil miyiz?

Hayallerimizin peşinden durmak bilmeden koşuşumuzla, sabır ve inatla gayret edişimizle, çalışkan, kararlı ve hedef odaklı oluşumuzla Tiana?? (Yine de kurbağa öpme konusunda Tiana’nın yaklaşımını es geçebiliriz.)

Sokakta gördüğümüz minik bir kedinin başını okşadığımızda, elimize aldığımız deniz yıldızını hayranlıkla izledikten sonra yaşaması için tekrar denize bıraktığımızda, martılara attığımız her simit tanesinde, her bir merhamet örneğinde Pamuk Prenses??

Özetle hepimizin içinde bir ya da birden fazla prenses olabilir. Hayat bazen bizi zorlayan bir orman, kaçmak istediğimiz uçsuz bucaksız bir deniz, hapsedildiğimiz büyük, ihtişamlı bir şato ya da kocaman bir sarayda bile

hissettiğimiz derin bir sessizlik..

Hangi masalda olursak olalım, tüm hikayeler önce kendimizi tanımak, potansiyellerimizin farkına varmak ve ne yaşarsak yaşayalım, yaşımız kaç olursa olsun içimizi ısıtan yaşam enerjisini kaybetmemekle başlıyor.

Bu yüzden belki de artık aynaya sadece dışımızı görmek için değil, içimizdeki gücü keşfetmek için de bakma zamanı gelmiştir. Çünkü içimizdeki prenses, sadece bir masal figürü değil, bastırdığımız duygularımızın, serbest bırakmaktan korktuğumuz potansiyellerimizin yani bizim en derin benliğimizin sesi…

Ve belki de en güzeli şu:

Bu masalın sonunu sen yazıyorsun.